พระราชสันตติวงศ์ในพระเจ้าคริสเตียนที่ 9 แห่งเดนมาร์ก
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก ราชสันตติวงศ์ในพระเจ้าคริสเตียนที่ 9 แห่งเดนมาร์ก)
ราชสันตติวงศ์ในสมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 (Descendants of King Christian IX) เป็นเรื่องราวของการสืบสายพระโลหิตของพระราชโอรสและธิดาทั้งหมด 6 พระองค์ในสมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 แห่งเดนมาร์ก (8 เมษายน พ.ศ. 2361 - 29 มกราคม พ.ศ. 2449 เสวยราชสมบัติ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2406) โดยมีพระราชนัดดา 39 พระองค์ และพระราชปนัดดา (เหลน) 84 พระองค์ แต่ละพระองค์จึงเป็นทั้งพี่น้องกันหรือพระญาติชั้นที่หนึ่งซึ่งกันและกัน (first cousin) และด้วยการอภิเษกสมรสเข้าไปยังราชสำนักต่างๆ ของทวีปยุโรป พระองค์จึงทรงมีผลกระทบต่อโชคชะตาของราชวงศ์ยุโรปอย่างมาก โดยทรงเกี่ยวข้องทางสายพระโลหิตและการอภิเษกสมรสกับราชวงศ์อังกฤษ นอร์เวย์ เบลเยียม กรีซโรมาเนีย ยูโกสลาเวีย สเปน และรัสเซีย จึงทำให้ทรงได้รับพระราชสมัญญาว่า "พระสัสสุระแห่งยุโรป" (Father-in-Law of Europe)
สมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 ทรงครองราชบัลลังก์แห่งเดนมาร์กเป็นเวลานานเกือบ 50 ปี ในระหว่างปี พ.ศ. 2406-2449 (ตรงกับรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 ถึงรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5) พระองค์เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2361 ณ พระราชวังก็อททอร์ป แคว้นชเลสวิก-โฮลชไตน์ (ขณนั้นเป็นส่วนหนึ่งของเดนมาร์ก) โดยมีพระอิสริยยศเมื่อแรกประสูติคือ เจ้าชายคริสเตียนแห่งชเลสวิก-โฮลชไตน์-ซอนเดอร์บูร์ก-กลึกซ์บูร์ก เป็นพระโอรสในเจ้าชายฟรีดริช วิลเฮล์มแห่งชเลสวิก-โฮลชไตน์-ซอนเดอร์บูร์ก-กลึกซ์บูร์ก และเจ้าหญิงหลุยส์ แคโรลีนแห่งเฮสส์-คาสเซิล (พระราชนัดดาในสมเด็จพระราชาธิบดีเฟรเดริคที่ 5 แห่งเดนมาร์ก ผ่านทางพระมารดา และยังสืบสายพระโลหิตมาจากสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 2 แห่งอังกฤษด้วย) หลังจากที่พระบิดาสิ้นพระชนม์ในปี พ.ศ. 2374 พระมารดาของเจ้าชายคริสเตียนซึ่งทรงประสบปัญหาทางการเงิน ได้ทรงส่งพระองค์พร้อมกับพระอนุชาและกนิษฐาไปอยู่ในความดูแลของพระมาตุจฉาคือ สมเด็จพระราชินีมารี โซฟีแห่งเดนมาร์ก (พระมเหสีในสมเด็จพระราชาธิบดีเฟรเดริคที่ 6) ทำให้ทรงได้เข้าศึกษาในโรงเรียนนายร้อยทหารบกแห่งเดนมาร์ก ต่อมาเมื่อมีพระชนมายุได้ 24 พรรษา พระองค์ทรงเข้าพิธีอภิเษกสมรสกับ เจ้าหญิงหลุยส์แห่งเฮสส์-คาสเซิล (หลุยส์ วิลเฮลมินา ฟรีเดอริคา แคโรลีนา ออกุสตา จูลี; 7 กันยายน พ.ศ. 2360 - 29 กันยายน พ.ศ. 2441) พระญาติทางฝ่ายพระมารดา ในวันที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2385 ณ พระราชวังอามาเลียนบอร์ก กรุงโคเปนเฮเกน และประสูติพระราชโอรสและธิดาทั้งสิ้น 6 พระองค์ในระหว่างปี พ.ศ. 2386-2401 ด้วยการอภิเษกสมรสกับพระญาติสนิทในกษัตริย์แห่งเดนมาร์กถือเป็นการช่วยเสริมให้สิทธิในราชบัลลังก์ของพระองค์กับพระชายามั่นคงมากยิ่งขึ้น และเมื่อพระมารดา พระเชษฐา และพระเชษฐภคินีของเจ้าหญิงหลุยส์ทรงสละสิทธิการสืบราชสมบัติ ทำให้ทรงกลายเป็นรัชทายาทที่มีสิทธิในราชบัลลังก์มากที่สุดในการสืบราชสันตติวงศ์ต่อจากสมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 8 และสมเด็จพระราชาธิบดีเฟรเดริคที่ 7 แห่งเดนมาร์กตามลำดับ
ในปี พ.ศ. 2390 ด้วยความเห็นชอบจากมหาอำนาจยุโรปในเวลานั้น เจ้าชายคริสเตียนทรงได้รับเลือกให้เป็นรัชทายาทสืบราชบัลลังก์เดนมาร์กโดยสมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 8 (ซึ่งทรงเห็นว่าพระราชโอรสพระองค์เดียวที่ต่อมาคือ สมเด็จพระราชาธิบดีเฟรเดริคที่ 7 คงไม่มีสายพระโลหิตแน่นอน) โดยเหตุผลในการเลือกรัชทายาทในครั้งนี้เป็นเพราะการอภิเษกสมรสกับพระราชภาติกาในกษัตริย์แห่งเดนมาร์ก และการสละสิทธิการสืบราชสมบัติของบรรดาสมาชิกในราชวงศ์เฮสส์ ทั้งนี้โดยทางนิตินัยแล้วเจ้าหญิงหลุยส์มีสิทธิในราชบัลลังก์มากกว่าเจ้าชายคริสเตียน แต่พระองค์ทรงสละสิทธิการสืบราชสมบัติให้แก่พระสวามีในปี พ.ศ. 2395 โดยทรงเลือกเป็นเพียงพระชายาในรัชทายาทหรือพระมเหสีของกษัตริย์แห่งเดนมาร์กในอนาคตเท่านั้น ในที่สุดเจ้าชายคริสเตียนได้เสด็จขึ้นครองราชสมบัติเป็น สมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 แห่งเดนมาร์ก เมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2406 หลังจากการเสด็จสวรรคตของสมเด็จพระราชาธิบดีเฟรเดริคที่ 7 จากนั้นอีกหนึ่งปีต่อมาเดนมาร์กได้เข้าสู่สงครามชเลสวิก-โฮลชไตน์ครั้งที่สอง (Second Schleswig War) กับกองทัพพันธมิตรปรัสเซีย (เยอรมนี)/ออสเตรีย เพื่อแย่งชิงสิทธิการครอบครองเหนือดินแดนชเลสวิกและโฮลชไตน์ ซึ่งอยู่ทางใต้ของเดนมาร์ก โดยผลของสงครามทำให้ต้องเสียดินแดนทั้งสองให้กับปรัสเซียไปในปี พ.ศ. 2408 สมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 และสมเด็จพระราชินีหลุยส์ทรงเฉลิมฉลองการอภิเษกสมรสครบรอบ 50 ปี ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2435 โดยมีพระประยูรญาติจำนวนมากเสด็จมาร่วมแสดงความยินดีที่พระราชวังหลวงในกรุงโคเปนเฮเกน ทั้งสองพระองค์มักทรงต้อนรับบรรดาพระราชโอรส ธิดา และพระราชนัดดาที่เสด็จมารวมตัวกันในช่วงฤดูร้อนของทุกปี และทรงประทับอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดมาจนเมื่อสมเด็จพระราชินีหลุยส์เสด็จสวรรคตในเดือนกันยายน พ.ศ. 2441 ขณะมีพระชนมายุ 81 พรรษา ส่วนสมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 ทรงดำรงพระชนม์ชีพต่อมาและมีพระพลานามัยเสื่อมถอยลงเป็นลำดับจนกระทั่งเสด็จสวรรคตในวันที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2449 ณ พระราชวังอามาเลียนบอร์ก กรุงโคเปนเฮเกน สิริพระชนมพรรษา 87 พรรษา
บทนำ
.jpg)
สมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 มีพระราชนัดดาทั้งสิ้น 39 พระองค์ (เป็นชายจำนวน 23 พระองค์ และเป็นหญิงจำนวน 16 พระองค์) จากพระราชโอรสและธิดาหกพระองค์ โดยพระราชนัดดาพระองค์แรกคือ เจ้าฟ้าชายอัลเบิร์ต วิกเตอร์ ดยุกแห่งคลาเรนซ์-เอวอนเดล (ประสูติเมื่อวันที่ 8 มกราคมพ.ศ. 2407) พระโอรสพระองค์แรกในเจ้าฟ้าหญิงอเล็กซานดรา พระราชธิดาพระองค์ใหญ่ในสมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 ส่วนพระราชนัดดาพระองค์สุดท้ายคือ เจ้าฟ้าหญิงมาร์เกรเธแห่งเดนมาร์ก (ประสูติเมื่อวันที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2438) พระธิดาพระองค์เดียวในเจ้าฟ้าชายวาลเดมาร์แห่งเดนมาร์ก พระราชโอรสพระองค์เล็กและสิ้นพระชนม์ชีพเป็นพระองค์สุดท้ายในสมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 นอกจากนี้เจ้าหญิงมาร์เกรเธยังเป็นพระราชนัดดาที่สิ้นพระชนม์เป็นพระองค์สุดท้าย ด้วยโรคชรา (97 พรรษา) เมื่อวันที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2535 เป็นเวลาเกือบเก้าสิบปีหลังจากการเสด็จสวรรคตของพระอัยกา
แม้ว่าสมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 และเจ้าหญิงหลุยส์แห่งเฮสส์-คาสเซิลสืบเชื้อสายจากบรรพบุรุษเดียวกัน แต่มีพระราชนัดดาที่อภิเษกสมรสกันเองคือ การอภิเษกสมรสในปี พ.ศ. 2439 ระหว่างเจ้าฟ้าชายคาร์ลแห่งเดนมาร์ก (ต่อมาคือ สมเด็จพระราชาธิบดีโฮกุนที่ 7 แห่งนอร์เวย์) ซึ่งเป็นพระราชโอรสในสมเด็จพระราชาธิบดีเฟรเดริคที่ 8 พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ในสมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 กับเจ้าฟ้าหญิงม็อดแห่งเวลส์ ซึ่งเป็นพระธิดาพระองค์เล็กในเจ้าฟ้าหญิงอเล็กซานดรา พระขนิษฐาในสมเด็จพระราชาธิบดีเฟรเดริคที่ 8 นอกจากนี้ยังมีพระราชนัดดาได้อภิเษกสมรสกับพระราชปนัดดาคือ การอภิเษกสมรสในปี พ.ศ. 2462 ระหว่างเจ้าฟ้าชายแอ็กเซิลแห่งเดนมาร์ก ซึ่งเป็นพระโอรสในเจ้าฟ้าชายวาลเดมาร์ พระราชโอรสพระองค์เล็กในสมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 กับ เจ้าฟ้าหญิงมาร์กาเรธาแห่งสวีเดน ซึ่งเป็นพระธิดาในเจ้าฟ้าหญิงอินเกบอร์ก พระราชธิดาในสมเด็จพระราชาธิบดีเฟรเดริคที่ 8 พระเชษฐา
สมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 และเจ้าหญิงหลุยส์แห่งเฮสส์-คาสเซิล ทรงดำรงพระชนม์ชีพยืนยาวจนมีโอกาสเฉลิมฉลองการอภิเษกสมรสครบรอบ 50 ปี ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2435 และเห็นพระราชโอรสและธิดาอภิเษกสมรสเข้าไปในราชวงศ์ต่างๆ ของทวีปยุโรป เช่น อังกฤษ กรีซ รัสเซีย ฮาโนเวอร์ และฝรั่งเศส รวมไปถึงการประสูติของพระราชปนัดดาส่วนใหญ่ใน 84 พระองค์
สมเด็จพระราชธิบดีจอร์จที่ 1 แห่งกรีซ (พระอิสริยยศเดิมคือ เจ้าฟ้าชายวิลเฮล์มแห่งเดนมาร์ก ซึ่งทรงได้รับเชิญให้ไปครองราชบัลลังก์แห่งกรีซในปี พ.ศ. 2406) พระราชโอรสพระองค์ที่สามในสมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 เป็นทั้งพระปัยกาในพระราชปนัดดาพระองค์แรกคือ แกรนด์ดัชเชสมาเรีย ปาฟลอฟนาแห่งรัสเซีย (18 เมษายน พ.ศ. 2433 - 13 ธันวาคมพ.ศ. 2501) พระธิดาพระองค์เดียวในเจ้าฟ้าหญิงอเล็กซานดราแห่งกรีซและเดนมาร์ก และพระราชปนัดดาพระองค์สุดท้ายด้วยคือ เจ้าฟ้าชายไมเคิลแห่งกรีซและเดนมาร์ก (ประสูติ 7 มกราคม พ.ศ. 2482) พระโอรสในเจ้าฟ้าชายคริสโตเฟอร์แห่งกรีซและเดนมาร์ก นอกจากนี้ยังเป็นพระปัยกาในพระราชปนัดดาที่ดำรงพระชนม์ชีพยืนยาวที่สุด (94 ปี) คือ เลดี้ แคทเธอรีน แบรนด์แรม (พระอิสริยยศเดิมคือ เจ้าฟ้าหญิงแคทเธอรีนแห่งกรีซและเดนมาร์ก; 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2456 - 2 ตุลาคม พ.ศ. 2550) พระธิดาพระองค์สุดท้ายในสมเด็จพระราชาธิบดีคอนสแดนตินที่ 1 แห่งกรีซ ในปัจจุบันสายพระโลหิตในสมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 ที่มีพระชนมายุยืนยาวที่สุด และเป็นหนึ่งในหกรุ่นพระราชปนัดดาที่ยังทรงพระชนม์ชีพคือ เจ้าฟ้าชายฟิลิป ดยุกแห่งเอดินเบอระ (ประสูติ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2464) พระโอรสพระองค์เดียวในเจ้าฟ้าชายแอนดรูว์แห่งกรีซและเดนมาร์ก
ก่อนการเสด็จสวรรคตของสมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 ในปี พ.ศ. 2449 มีพระราชนัดดาหลายพระองค์ได้สิ้นพระชนม์ไปก่อนแล้ว ได้แก่
- แกรนด์ดยุกอเล็กซานเดอร์ อเล็กซานโดรวิชแห่งรัสเซีย สิ้นพระชนม์ในปี พ.ศ. 2413 ด้วยโรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบ
- เจ้าฟ้าชายจอห์นแห่งเวลส์ สิ้นพระชนม์หลังจากประสูติได้เพียงหนึ่งวันในปี พ.ศ. 2414
- เจ้าฟ้าหญิงโอลกาแห่งกรีซและเดนมาร์ก สิ้นพระชนม์ในปี พ.ศ. 2423
- เจ้าฟ้าหญิงอเล็กซานดราแห่งกรีซและเดนมาร์ก สิ้นพระชนม์ในปี พ.ศ. 2434 จากการตกพระโลหิตขณะคลอดพระโอรสพระองค์สุดท้าย
- เจ้าฟ้าชายอ้ลเบิร์ต วิกเตอร์ ดยุกแห่งคลาเรนซ์และเอวอนเดล สิ้นพระชนม์ในปี พ.ศ. 2435 ด้วยโรคไข้หวัดใหญ่
- แกรนด์ดยุกจอร์จ อเล็กซานโดรวิชแห่งรัสเซีย สิ้นพระชนม์ในปี พ.ศ. 2442
สมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 เจ้าหญิงหลุยส์ และพระราชโอรส-ธิดา[แก้]
บรรพบุรุษของสมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 และเจ้าหญิงหลุยส์[แก้]
สมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 และเจ้าหญิงหลุยส์มีพระปัยยิกา (ทวด) พระองค์เดียวกันคือ เจ้าฟ้าหญิงแมรี่แห่งอังกฤษ (พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 2) ซึ่งเป็นพระอัยยิกาในเจ้าชายวิลเฮล์มแห่งเฮสส์-คาสเซิล (พระบิดาในเจ้าหญิงหลุยส์) และเจ้าหญิงหลุยส์-แคโรลีนแห่งเฮสส์-คาสเซิล (พระมารดาในสมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9) นอกจากนี้สมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 ยังทรงสืบสายพระโลหิตจากพระขนิษฐาในพระปัยยิกาคือ เจ้าฟ้าหญิงหลุยส์แห่งอังกฤษ (พระมเหสีในสมเด็จพระราชาธิบดีเฟรเดริคที่ 5 แห่งเดนมาร์ก)
- เจ้าฟ้าหญิงแมรี่แห่งอังกฤษ → เจ้าชายฟรีดริชแห่งเฮสส์-คาสเซิล → เจ้าชายวิลเฮล์มแห่งเฮสส์-คาสเซิล → เจ้าหญิงหลุยส์
- เจ้าฟ้าหญิงแมรี่แห่งอังกฤษ → เจ้าชายชาร์ลส์ ผู้ปกครองรัฐแห่งเฮสส์-คาสเซิล → เจ้าหญิงหลุยส์-แคโรลีนแห่งเฮสส์-คาสเซิล → สมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9
- เจ้าฟ้าหญิงหลุยส์แห่งอังกฤษ → เจ้าฟ้าหญิงหลุยส์แห่งเดนมาร์ก → เจ้าหญิงหลุยส์-แคโรลีนแห่งเฮสส์-คาสเซิล → สมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9
การอภิเษกสมรสของสมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 และเจ้าหญิงหลุยส์[แก้]
สมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 (ซึ่งเสวยราชสมบัติเมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2406 หลังจากการเสด็จสวรรคตของสมเด็จพระราชาธิบดีเฟรเดริคที่ 7) ทรงราชาภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงหลุยส์ (ในขณะที่ยังดำรงพระอิสริยยศเป็นเจ้าชายแห่งชเลสวิก-โฮลชไตน์-ซอนเดอร์บูร์ก-กลึกซ์บูร์ก) เมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2385 ณ พระราชวังอามาเลียนบอร์ก กรุงโคเปนเฮเกน (ทั้งสองพระองค์ทรงมีโอกาสเฉลิมฉลองการอภิเษกสมรสครบรอบ 50 ปีในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2435 ก่อนที่เจ้าหญิงหลุยส์จะสิ้นพระชนม์ในอีกหกปีต่อมา)
| การอภิเษกสมรสของสมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 และเจ้าหญิงหลุยส์ | ||||
| พระนาม | ประสูติ | สิ้นพระชนม์ | ราชาภิเษกสมรสและพระราชโอรส-ธิดา | |
 | คริสเตียนที่ 9 สมเด็จพระราชาธิบดีแห่งเดนมาร์ก | 8 เมษายน พ.ศ. 2361 พระราชวังก็อททอร์ป เมืองชเลสวิก (รัฐชเลสวิก-โฮลชไตน์) | 29 มกราคม พ.ศ. 2449 พระราชวังอามาเลียนบอร์ก กรุงโคเปนเฮเกน | ราชาภิเษกสมรส 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2385 ณ พระราชวังอามาเลียนบอร์ก กรุงโคเปนเฮเกน พระราชโอรส 3 พระองค์, พระราชธิดา 3 พระองค์ (รวมถึง พระราชาธิบดีเฟรเดริคที่ 8 แห่งเดนมาร์กพระราชินีอเล็กซานดราแห่งสหราชอาณาจักร พระราชาธิบดีจอร์จที่ 1 แห่งกรีซ และ พระจักรพรรดินีมาเรีย เฟโอโดรอฟนาแห่งรัสเซีย) พระราชภาคิไนย (หลานชาย) 23 พระองค์ และพระราชภาติกา (หลานสาว) 16 พระองค์ (รวมถึง พระเจ้าจอร์จที่ 5 แห่งสหราชอาณาจักร พระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 10 แห่งเดนมาร์ก จักรพรรดินิโคลาสที่ 2 แห่งรัสเซีย กษัตริย์คอนสแตนตินที่ 1 แห่งกรีซ พระราชาธิบดีโฮกุนที่ 7 และสมเด็จพระราชินีแห่งนอร์เวย์) |
 | หลุยส์แห่งเฮสส์-คาสเซิล | 7 กันยายน พ.ศ. 2360 ปราสาทรุมเพิลไฮม์ เมืองคาสเซิล รัฐเฮสส์ (เยอรมนี) | 29 กันยายน พ.ศ. 2441 พระราชวังเบิร์นสทอร์ฟ เมืองเก็นทอฟท์ ใกล้กรุงโคเปนเฮเกน | |
พระราชโอรสและธิดาในสมเด็จพระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 9 และเจ้าหญิงหลุยส์[แก้]
| พระนาม | ประสูติ | สิ้นพระชนม์ | คู่สมรส (ประสูติและสิ้นพระชนม์) และพระโอรส-ธิดา | |
 | พระราชาธิบดีเฟรเดริคที่ 8 | 3 มิถุนายน พ.ศ. 2386 | 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2455 | ราชาภิเษกสมรส 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2412 เจ้าฟ้าหญิงหลุยส์แห่งสวีเดน (พ.ศ. 2394–2469) พระราชโอรส 4 พระองค์ และ พระราชธิดา 4 พระองค์ (รวมถึง พระราชาธิบดีคริสเตียนที่ 10 แห่งเดนมาร์ก และ พระราชาธิบดีโฮกุนที่ 7 แห่งนอร์เวย์) |
 | เจ้าฟ้าหญิงอเล็กซานดรา | 1 ธันวาคม พ.ศ. 2387 | 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2468 | อภิเษกสมรส 10 มีนาคม พ.ศ. 2406 เจ้าฟ้าชายอัลเบิร์ต เอ็ดเวิร์ด เจ้าชายแห่งเวลส์ (พ.ศ. 2383–2453) ต่อมา พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 แห่งสหราชอาณาจักร พระโอรส 3 พระองค์ และ พระธิดา 3 พระองค์ (รวมถึง พระเจ้าจอร์จที่ 5 แห่งสหราชอาณาจักร และ เจ้าฟ้าหญิงม็อดแห่งเวลส์ สมเด็จพระราชินีแห่งนอร์เวย์) |
 | เจ้าฟ้าชายวิลเฮล์ม ต่อมา พระราชาธิบดีจอร์จที่ 1 แห่งกรีซ | 24 ธันวาคม พ.ศ. 2388 | 18 มีนาคม พ.ศ. 2456 | ราชาภิเษกสมรส 27 ตุลาคม พ.ศ. 2410 แกรนด์ดัชเชสโอลกา คอนสแคนตินอฟนาแห่งรัสเซีย (พ.ศ. 2394–2469) พระราชโอรส 5 พระองค์ และ พระราชธิดา 3 พระองค์ (รวมถึง พระราชาธิบดีคอนสแตนตินที่ 1 แห่งกรีซ) |
.jpg) | เจ้าฟ้าหญิงแด็กมาร์ ต่อมา มาเรีย เฟโอโดรอฟนา | 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2390 | 13 ตุลาคม พ.ศ. 2471 | อภิเษกสมรส 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2409 (เข้ารีตออร์โธด็อกซ์และเปลี่ยนพระนาม) แกรนด์ดยุกอเล็กซานเดอร์ มกุฎราชกุมารแห่งรัสเซีย (พ.ศ. 2388–2437) ต่อมา จักรพรรดิอเล็กซานเดอร์ที่ 3 แห่งรัสเซีย พระโอรส 4 พระองค์ และ พระธิดา 2 พระองค์ (รวมถึง จักรพรรดินิโคลาสที่ 2 แห่งรัสเซีย) |
 | เจ้าฟ้าหญิงไธรา | 29 กันยายน พ.ศ. 2396 | 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2476 | อภิเษกสมรส 21 ธันวาคม พ.ศ. 2421 เจ้าฟ้าชายแอร์นส์ ออกุสต์แห่งฮาโนเวอร์ (พ.ศ. 2388–2466) ดยุกแห่งคัมเบอร์แลนด์และเทวิอ็อตเดล พระโอรส 3 พระองค์ และ พระธิดา 3 พระองค์ |
 | เจ้าฟ้าชายวาลเดมาร์ | 27 ตุลาคม พ.ศ. 2401 | 14 มกราคม พ.ศ. 2482 | อภิเษกสมรส 22 ตุลาคม พ.ศ. 2428 เจ้าฟ้าหญิงมารีแห่งออร์เลอ็องส์ (พ.ศ. 2408–2452) พระโอรส 4 พระองค์ และ พระธิดา 1 พระองค์ |
.jpg){kind=link}
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น